Een notariskantoor is toch geen naaiatelier?

Februari 2019 • Auteur: John Kroes

De eerste maand van het jaar zit er al weer op. Ligt het nu aan mij, dat hoe ouder je wordt de tijd steeds sneller lijkt te gaan. Zal wel zoiets zijn van time flies when you are having fun!

Het oude jaar nog niet afgesloten of het nieuwe jaar begint al direct met de ontvangst van allerlei brieven van leveranciers dat zij dit jaar (wederom) genoodzaakt zijn de tarieven te verhogen. Of je nou particulier bent of ondernemer, je ontkomt er niet aan.

Bent u ook weer in (minder) blije afwachting van de aanslagen van het waterschap, de WOZ of uw gas en electra leveranciers? Als schimmige redenen worden gegeven zaken als “externe omstandigheden, ontwikkelingen op de wereldmarkt, compensatie van hogere lonen en productiekosten. Ja het zal allemaal wel denk ik dan. Discussie bij voorbaat (uit)gesloten. Slikken of stikken, take it or leave it!
Ja we slikken wat weg met ons allen. Zou menig bedrijf sieren als ze gewoon zouden zeggen: U gaat dit jaar maar weer meer betalen want wij (vaak nog schimmigere aandeelhouders) willen gewoon nog meer verdienen. Maar ja eerlijkheid, of laten we het sympathieker formuleren, “transparantie” is soms ver te zoeken.

Zo ging ik met mijn moeder onlangs op stap voor een stoel. Ja, niet zo maar een stoel. Nee, zo één waar je als oudere comfortabel kunt zitten, hangen en met één druk op de knop lekker kunt gaan liggen. Ja je hebt ze zelfs met een lanceerinstallatie. Moeite met uit de stoel komen? Geen probleem. Eén druk op de knop en je wordt gelanceerd.

Gelokt door een prominente advertentie van het gelijknamige bedrijf, waar je al voor € 990,00 zo’n stoel zou kunnen bemachtigen, gingen we op stap. Eenmaal in de winkel voelden we ons als een stel vliegen gevangen in het zorgvuldig gesponnen web van een hongerige spin. De gewiekste verkoopster (lees de spin) wist als geen ander mijn moeder te bespelen. Ja die stoel uit de advertentie moesten we zien als een basismodel wist ze ons te vertellen. Zoiets als een auto maar dan zonder motor, stoelen, wielen en andere accessoires dacht ik vervolgens.
Uiteindelijk gingen we de zaak uit na een stoel besteld te hebben voor de prijs van vier basismodellen. Mijn moeder was en is blij met haar stoel maar kon een gevoel van genaaid zijn (ja zelfs op haar leeftijd) niet onderdrukken.

Tegenwoordig kan je op internet precies zien wat iets kost toch? Nou duhhh, dacht het niet. Prijsvergelijkers zijn soms net zulke laaienlichters als de bedrijven waar ze de prijzen van vergelijken. Ze hebben het vergelijken van peren en appels tot een kunst verheven. En wij trappen er massaal in.
Onlangs werd ik aangesproken door iemand die begrepen had dat ik notaris was/ben. Hij wilde wel ff wat kwijt. Hij was onlangs bij een notaris geweest die volgens het internet het goedkoopst bleek. Hij moest één testament hebben en deze notaris offreerde het bedrag van € 300,00 inclusief BTW en kosten. Toen hij éénmaal het testament had getekend was hij bijna € 900,00 lichter terwijl zelfs een bak koffie er niet af kon. De notaris had er niet bijgezegd dat je voor € 300,00 slechts een uitgekleed standaard testament kunt krijgen, noem het maar het basismodel (N.B. voor maar één persoon). Voor bepaalde clausules, die andere notarissen wellicht wel gewoon in het standaard pakket hebben zitten, moest extra worden bijbetaald. Nee, deze cliënt voelde zich vreselijk genaaid.

De notaris verschool zich achter zijn algemene voorwaarden (u weet wel, de kleine lettertjes die wij allemaal gebruikelijk niet lezen). En de cliënt? Ja, de cliënt liet zich leiden (misschien net als mijn moeder en ik) door naïviteit en verkeerde zuinigheid. Commercie, niks mis mee, maar dat mag van een notariskantoor nog geen naaiatelier maken.

Les, ga niet af op iedere willekeurige advertentie of dat er nu één is van een stoelenboer of notaris….