Je kunt je geluk niet op.....

December 2018 • Auteur: John Kroes

Bent u er ook wel eens ingetuind? Nou ik wel. Jaren geleden heb ik mij laten verleiden mee te spelen in de postcodeloterij. Na ontvangst van felicitaties en mijn “unieke” inlogcode waarmee ik kans maakte op € 100.000,00, ging ik mooi voor gaas. Voor ik het wist speelde ik mee met vier loten. Gevalletje hebzucht? Niks mis mee dacht ik. Behalve een eerste gegarandeerde prijs, een pak stroopwafels, echter nooit wat gewonnen.

Al weer enige tijd geleden ben ik er mee gestopt. Had heel wat voeten in de aarde en vooral een lang telefoongesprek waarin een alleraardigste dame mij probeerde over te halen vooral mee te blijven  spelen. Ze had duidelijk het beste met mij voor als ik haar mocht geloven. Toen ik echter volhield gaf ze de moed op, mij wel met een gevoel achterlatend dat ik waarschijnlijk de domste beslissing van mijn leven had genomen. Fijn bedankt he!

Echter, ben nog steeds niet van ze af. Iedere week krijg ik weer unieke inlogcodes toegestuurd met weer kans op die ton en nog veel meer. Ze gaan nu echter ongeopend in het grijze archief.

Ja we zijn een landje van gelukzoekers. Je schrikt je het apelazerus als je ziet aan welke kansspelen je mee kunt doen van krasloterij, vriendenloterij tot de staatsloterij. Je kunt je geluk niet op… Toch? Voor je het weet ben je iedere maand bakken met geld kwijt op zoek naar dat unieke moment waarin het geluk aan jouw zijde is. Keep dreaming zou ik zeggen.

Wat heeft dat te maken met mijn vak zult u zich afvragen. Heel simpel. Ik blijf mij verbazen dat we wel bereid zijn geld uit te geven om iets te kopen wat, zoals u weet, toch niet te koop is namelijk geluk, terwijl we wel veel geld laten liggen. Hoe dan? Door bijvoorbeeld geen testament te hebben of een verouderd exemplaar.

Onlangs had ik zo een klant. Hard gewerkt, leuk huis en best wat geld op de bank. Hij liep op zijn laatste benen en was ook een stuk ouder dan zij. Ooit op huwelijkse voorwaarden gehuwd. Want ja, je wist maar nooit? Ze waren ooit bij een notaris geweest. Aardige vent maar er was geen touw aan vast te knopen wat hij had zitten vertellen. Dus de niet te lezen akte was direct in de onderste la verdwenen. Inmiddels hadden zij goed geboerd. Nou ja zij? Eigenlijk hij want alles stond op zijn naam. De zaak, het huis en de spaarrekening.

Inmiddels waren zij de trotse ouders van twee kinderen en grootouders van zes kleinkinderen. Alleen al door het opnemen van een geldlegaat ten behoeve van de kleinkinderen, pas opeisbaar als ook hun ouders zouden zijn overleden, werd direct al € 24.000,00 aan besparing bereikt. Ja dat was ff wat anders dan een pak stroopwafels. Voorts werd er ook eens kritisch gekeken naar de oude huwelijkse voorwaarden en verdere mogelijkheden.

Het geld ligt letterlijk op straat. En het ligt op uw eigen pad; wel ff bukken dus. En als u niet weet hoe dat moet bukken, gewoon ff de notaris bellen.