Het Rijke Roomse Leven

John Kroes • 16 augustus 

Ik was er ff tussenuit in Italië deze keer, mooi weer, lekker eten en een overvloed aan cultuur. 

Kan het niet laten om regelmatig een kerk in te duiken. Niet dat ik zo vroom ben, maar vergaap mij graag aan alle pracht en praal. 

Ik ga dan terug in mijn jeugd, waarbij ik als kind ademloos kon kijken naar de gebrandschilderde ramen waarachter de zon opkwam. U kent het wel, het gevoel van “het dorp van mijn vader”, waar niet de burgemeester maar de pastoor, meneer Pastoor om precies te zijn, de ongekroonde koning van het dorp was.  Het toonbeeld van onfeilbaarheid aan te spreken als “zeereerwaarde heer”. Slechts pastoor in ons dorp, maar hij leefde als God in Frankrijk “het Rijke Roomse leven in de polder”. 

Maar achter al die pracht en praal gaat een hoop verdriet en leed schuil. Zo bood de huidige Paus recent in Portugal voor de zoveelste keer zijn excuses aan voor de misstanden in de Kerk. Diverse herders waakten wel op zeer bijzondere wijze over de kudde?!

Op mijn vakantieadres las ik dat de afwikkeling van de nalatenschap van zijn voorganger, ook wel bekend als Benedictus XVI, niet erg wilde vlotten. Wat is het geval? 

Deze Paus blijkt het misbruik door een priester te hebben toegedekt. Hoe bedoelt u van de dode niets dan goeds? Zoiets als een keer biechten, 3 weesgegroetjes, 2 Onze Vaders en de absolutie en we gaan weer vrolijk verder. 

Dat deed de betreffende priester ook, maar dan wel op de verkeerde manier. Het slachtoffer spande een rechtszaak aan tegen de Paus die eerst volhield van niets te weten. Zoiets van “Wir habben es nicht gewußt”(citaat Kardinaal Simonis: “Ook niet zo’n slimme opmerking”). 

Wat blijkt, het schijnt dat de erfgenamen als de dood zijn, dat als zij de nalatenschap aanvaarden, zij ook voor een eventuele schadevergoeding moeten opdraaien. In principe geldt namelijk bij (zuivere) aanvaarding, dat je niet alleen de bezittingen aanvaard, maar ook de schulden er gratis en voor niks bijkrijgt. Blijken de schulden hoger te zijn dan de waarde van de bezittingen, dan ga je verder door het leven als Jan met de korte achternaam, ook wel genoemd: “de pineut”.

Het komt met enige regelmaat voor dat bij de afwikkeling van een nalatenschap allerlei schulden opduiken of dat de bezittingen toch niet zoveel waard blijken te zijn als gedacht. Zo ook dus in het geval van de Paus. Een schadevergoeding kan er flink inhakken. 

Uiteindelijk zal een nalatenschap toch moeten worden afgewikkeld. Bij twijfel kunnen erfgenamen een nalatenschap zogenaamd “beneficiair” aanvaarden. Ze hebben dan de mogelijkheid eerst te kijken of er wel voldoende geld is om de schulden te betalen. Zo’n aanvaarding en afwikkeling is wel aan regels gebonden en het is verstandig dit over te laten aan een deskundige, waaronder eventueel de notaris.

ADVIES: Bent u erfgenaam en hoopt of denkt u dat het schip met geld binnenloopt, bezint dan eer gij begint. Het schip kan wel eens een zinkend schip blijken te zijn, wat met man en muis en óók u vergaat!